Orthank

Marlis

*Na dzwięk lutni w gospodzie nagle zrobiła się cisza...
Na fotelu przy kominku z instrumentem w dłoni siedział Malsuer.
Nie bacząc na krótkie szepty zaczął śpiewać czystym głosem
Nie była to pieśń radosna...*

Gdzie morza krańce w słońcu lśnią
Elfia załoga gotowi się bój
Wsparł się Statek o suchy ląd
By Demoniczny zniszczyć rój

Na czele ich mężny Malsuer stał
Z ojcem Tivoxem Dzierżyli łuk
Na lądzie i plaży wśród nagich skał
Samotny stał Prastary buk

Elfowie w zbrojach gotowi na krew
Wsparci na mieczach, czekając na rzeź
zastępy łyczników , ich barwny śpiew
Ku chwale rodu Fennariell !

Straszna i krwawa noc była im
Słońce swym żalem ukryło blask
W Zaciętej walce ród wytrwał nim
Nowych straszydeł nadciągnął gwar

Z piekielnych otchłani wypełzły te
Plugawe Morgotha dzieła snu
By zdławić barwny śpiew
Rodu Fennariell...

Niewielu wyszło z zasadzki tej
Kwią Elficką spłynął jar
Gdyby nie enty, pasterze drzew
Wymarł by ród Fennariell...

Enty przysługe oddały tam
Przyjaciół wiernych uzyskał las
Największą chwałą Buk okrył się
Przybywając z odsieczą w czas...

Buk ducha stracił gdy ognisty kwiat
zapłonął nad niebem Morgotha czar
okrył on sobą Elfów miast...
Ratować swój korzeń i liść.

W pamięci pozostał chwalebny czyn
Odwaga, pomoc i wiatru świst
Buk W sztandarze na złocie lśni
Chorągwi Rodu Fennariell...

*po policzku spłynęła perlista łza*

Shira AsceNar

*Siedziała zasłuchana, jedną ręką nieuważnie starła płynąca po policzku łzę*

Sargo Mithdae

*Bez słowa wysłuchał całej pieśni, następnie spuścił lekko głowę w zamyśleniu.*

Largior syn Latkona

Brawo Malsurze, piękna pieśń.

Varena

Wspaniała.. Jeśli pozwolisz, dodam ja do zbioru poezji w naszej Bibliotece..

Marlis

Jak najbardziej...Byłbym zaszczycony
*drow lekko się uśmiechnął*